Dwa czasy teraźniejsze i setki kłopotów z ich opanowaniem. Tak tak, wiem co mówię. Ale nie da się porozumieć w języku angielskim nie znając tych dwóch czasów. Present Simple i Present Continuous to dwa najczęściej używane czasy w języku angielskim. To też pierwsze czasy, które poznaje się zaczynając przygodę z angielskim.
PRESENT SIMPLE
Nie chcę Wam sypać tutaj regułkami tak jak w szkolnej ławie. Chcę Wam powiedzieć w jakich sytuacjach, tych życiowych, możecie wykorzystać czas Present Simple.
1. gdy chcecie powiedzieć, że robicie coś regularnie, np. macie jakieś hobby, jakieś zadania wykonujecie codziennie lub z mniejszą częstotliwością, jednak cały czas się dana czynność powtarza
I go to the cinema once a month.
I do karate every day.
I watch TV in the evening.
2. gdy chcecie powiedzieć, że dana sytuacja jest stała, np. gdy mówicie o swoim miejscu zamieszkania, o swojej pracy/zawodzie, o rodzinie
I live in Garwolin.
I am an English teacher.
I have a brother.
3. gdy chcecie powiedzieć o prawdach uniwersalnych, czyli o takich na które nie mamy wpływu, np. o tym w jakiej temperaturze gotuje się woda, o tym, że lód się topi jak się go podgrzeje, o mieszaniu się kolorów
Water boils in 100C.
Earth goes round the Sun.
The Vistula river flows through Warsaw.
4. gdy chcecie powiedzieć o czynnościach, które odbywają się zgodnie z jakimś harmonogramem, rozkładem, np. o której odjeżdża autobus lub pociąg, o której zaczynamy bądź kończymy pracę/szkołę
The plane from Warsaw arrives at 3:30 a.m.
The concert starts at 9 o'clock.
The party is tomorrow.
5. gdy chcecie powiedzieć o swoim upodobaniach, np. gdy czegoś nie lubicie lub coś lubicie
5. gdy chcecie powiedzieć o swoim upodobaniach, np. gdy czegoś nie lubicie lub coś lubicie
I love coffee.
She likes chocolate.
Her dad hates football.
Zasada tworzenia zdań w języku angielskim jest zawsze taka sama:
podmiot + orzeczenie + dopełnienie
Co to oznacza?
Zdanie zaczniemy od podmiotu, czyli osoby (lub rzeczy) wykonującej daną czynność, to możesz być Ty, Twoja przyjaciółka, mama, tata, grupa przyjaciół, kilka osób – do wyboru do koloru.
Po podmiocie potrzebny jest czasownik. Zdanie bez czasownika (?) to nie najlepszy pomysł.
Po czasowniku jest dopełnienie, czyli tak naprawdę reszta zdania. To mogą być naprawdę różne wyrażenie, często uzależnione od czasownika.
zdanie twierdzące
Pamiętaj (!) Nie możesz zmieniać kolejności elementów w zdaniu bo wyjdą Ci głupoty. Pokaże Ci to na przykładzie.
My mum cooks dinner. – Moja mama gotuje obiad.
Dinner cooks my mum. - Obiad gotuje moją mamę.
Widzisz różnicę?
Jest jednak jedna rzecz o której powinniśmy pamiętać i pewnie nawet zauważyłaś o co mi chodzi.
Czasami przy czasowniku pojawiała się końcówka -S. Dodajemy ją, gdy podmiotem jest 3 osoba liczby pojedynczej, czyli he, she, it, my mum, their cat, her sister, itd.
Popatrz:
Her sister loves horror films. --> Her sister doesn't love horror films.
Peter rides his bike twice a day. --> Peter doesn't ride his bike twice a day.
She works in London. --> She doesn't work in London.
She is an English teacher. She isn't an English teacher.
Your cat is black. Your cat isn't black.
They are at home. They aren't at home.
czasownik - zawsze w formie podstawowej, bez żadnych końcówek
Mamy dwa rodzaje pytań:
Does Susan play tennis? No, she doesn't.
Where does she live? She lives in Gdańsk.
How often do you learn English grammar? I learn English grammar three times a week.
podmiot + orzeczenie + dopełnienie
Co to oznacza?
Zdanie zaczniemy od podmiotu, czyli osoby (lub rzeczy) wykonującej daną czynność, to możesz być Ty, Twoja przyjaciółka, mama, tata, grupa przyjaciół, kilka osób – do wyboru do koloru.
Po podmiocie potrzebny jest czasownik. Zdanie bez czasownika (?) to nie najlepszy pomysł.
Po czasowniku jest dopełnienie, czyli tak naprawdę reszta zdania. To mogą być naprawdę różne wyrażenie, często uzależnione od czasownika.
podmiot + czasownik + dopełnienie
My sister lives in Warsaw.
Pamiętaj (!) Nie możesz zmieniać kolejności elementów w zdaniu bo wyjdą Ci głupoty. Pokaże Ci to na przykładzie.
My mum cooks dinner. – Moja mama gotuje obiad.
Dinner cooks my mum. - Obiad gotuje moją mamę.
Widzisz różnicę?
Jest jednak jedna rzecz o której powinniśmy pamiętać i pewnie nawet zauważyłaś o co mi chodzi.
Czasami przy czasowniku pojawiała się końcówka -S. Dodajemy ją, gdy podmiotem jest 3 osoba liczby pojedynczej, czyli he, she, it, my mum, their cat, her sister, itd.
Tę końcówkę dodaje się w bardzo różny sposób.
Zazwyczaj do czasownika po prostu dopiszemy -s, ale są takie czasowniki, w których musimy coś zmienić.
cry – cries
try – tries
Zazwyczaj do czasownika po prostu dopiszemy -s, ale są takie czasowniki, w których musimy coś zmienić.
- czasowniki zakończone na y po spółgłosce, np. study, cry, try → wtedy y (to, które jest na końcu zdania) zamieniamy na i i dodajemy -es
cry – cries
try – tries
UWAGA! Czasowniki zakończone na y ale po samogłosce, np. play, say → dodajemy wtedy po prostu końcówkę -s
play – plays
say – says
play – plays
say – says
- czasowniki zakończone na -s, -ss, -ch, -sh, -o, -x, np. watch, wash, mix → wtedy dodamy -es
wash – washes
mix – mixes
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
zdanie przeczące
podmiot + operator + not + czasownik + dopełnienie
My sister does not live in Cracow.
podmiot + operator + not + czasownik + dopełnienie
My sister does not live in Cracow.
operator + not czyli do not lub does not możemy skracać don't i doesn't
czasownik - zawsze w formie podstawowej, bez żadnych końcówek
Pamiętaj (!) W 3 osobie liczby pojedynczej, czyli he, she, it, my mum, their cat, her sister, itd. słówkiem, które pomaga nam w budowaniu zdania przeczącego jest doesn't ALE czasownik jest już bez końcówki -s.
Her sister loves horror films. --> Her sister doesn't love horror films.
Peter rides his bike twice a day. --> Peter doesn't ride his bike twice a day.
She works in London. --> She doesn't work in London.
UWAGA (!) na czasownik TO BE. On jest samodzielny i nie potrzebuje pomocnika do budowania zdań przeczących. Słówko NOT pojawia się przy tym czasowniku.
She is an English teacher. She isn't an English teacher.
Your cat is black. Your cat isn't black.
They are at home. They aren't at home.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
zdanie pytające
(słowo pytające) + operator + podmiot + czasownik + dopełnienie
Where does your sister live ?
(słowo pytające) - when, where, what time, why, what
operator - do/does - przy pytaniu rozpoczynającym się od operatora (po polsku Czy... ?) odpowiadamy krótko: tak lub nie.
Yes, zaimek osobowy + operator.
No, zaimek osobowy + operator + not.
Zarówno przy odpowiedzi na "tak i na "nie" zaimek osobowy (I, you, he, she, it, we, they) i operator musi dokładnie odpowiadać podmiotowi.
czasownik - zawsze w formie podstawowej, bez żadnych końcówek
- ogólne, czyli takie na które możemy odpowiedzieć TAK lub NIE
Does Susan play tennis? No, she doesn't.
- szczegółowe, czyli dopytujemy o szczegóły, wtedy pojawia się to słówko pytające, które napisałam w nawiasie, a odpowiedź na to pytanie będzie już bardziej szczegółowa (zaraz pokaże Wam to na przykładach)
Where does she live? She lives in Gdańsk.
How often do you learn English grammar? I learn English grammar three times a week.
Pamiętaj (!) W 3 osobie liczby pojedynczej, czyli he, she, it, my mum, their cat, her sister, itd. używamy DOES i czasownika bez końcówki -s.
UWAGA (!) na czasownik TO BE. Pamiętacie, że on jest samodzielny i nie potrzebuje pomocnika do budowania pytań. Przestawiamy ten czasownik w zdaniu i gotowe pytanie.
Is she an English teacher? Yes, she is.
Are they your friends? No, they aren't.
Why are you sad? I am sad because I hurt my knee.
W jakich sytuacjach będziemy go stosować?
1. gdy chcecie powiedzieć, że coś się dzieje w chwili mówienia, dokładnie teraz, kiedy mówicie lub rozmawiacie z kimś i coś innego się dzieje
I am learning English now.
She is going to school.
My dad is working right now.
Is she an English teacher? Yes, she is.
Are they your friends? No, they aren't.
Why are you sad? I am sad because I hurt my knee.
PRESENT CONTINUOUS
1. gdy chcecie powiedzieć, że coś się dzieje w chwili mówienia, dokładnie teraz, kiedy mówicie lub rozmawiacie z kimś i coś innego się dzieje
I am learning English now.
She is going to school.
My dad is working right now.
2. gdy chcecie powiedzieć, że coś dzieje się tymczasowo, wyjątkowo, np. gdy wyjątkowo dziś pracujecie w biurze a nie w szkole, gdy dziś wyjątkowo pijecie kawę zamiast herbaty
I am working in the restaurant this week.
Today we are staying at a hotel.
I am taking driving lessons.
Today we are staying at a hotel.
I am taking driving lessons.
3. gdy chcecie powiedzieć o swoich planach nie niedaleką przyszłość - ale ja w przyszłość wybiegać nie będę i ten element zostawię na przyszłość
I am not going to the cinema now.
Z pytaniami w czasie Present Continuous jest nieco łatwiej niż w czasie Present Simple. Zapytasz dlaczego? Ano dlatego, że nie potrzebujemy żadnych dodatkowych wyrazów, działamy na tym co mamy.
W tej konstrukcji stosujemy inwersję, czy zamienimy szyk zdania. Wystarczy odmieniony czasownik TO BE wyrzucić przed podmiot i gotowe. Proste, prawda?
zdanie pytające
(słowo pytające) + to be + podmiot + czasownik-ing + dopełnienie
Zanim przejdziemy do budowania zdań, to chcę Wam opowiedzieć o tym jak dodawać końcówkę -ING do czasownika. Bo jak dobrze wiecie, w czasie Present Continuous do czasownika taką końcówkę.
Generalnie do czasownika dodajemy końcówkę i nic się nie dzieje, ale są wyjątki. Jak zawsze ;)
swim - swimming
put - putting
Widzisz co się zadziało? Podwoiła się spółgłoska.
take - taking
have - having
tie - tying
Generalnie do czasownika dodajemy końcówkę i nic się nie dzieje, ale są wyjątki. Jak zawsze ;)
- czasowniki króciutkie, takie jednosylabowe, zakończone pojedynczą spółgłoską, która jest poprzedzona pojedynczą samogłoską - wiem, brzmi skomplikowanie - spójrz na przykłady:
swim - swimming
put - putting
Widzisz co się zadziało? Podwoiła się spółgłoska.
- czasowniki zakończone na e po spółgłosce, np.:
take - taking
have - having
- UWAGA na czasowniki typu lie, tie
tie - tying
zdanie twierdzące
podmiot + to be + czasownik-ing + dopełnienie
Your brother is writing an e-mail.
to be - czasownik ten, zwany także czasownikiem pomocniczym, należy odmienić przez osoby.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
zdanie przeczące
podmiot + to be + not + czasownik-ing + dopełnienie
Your brother is not writing a letter.
to be + not czyli "is not" i "are not" możemy skracać "isn't" i "aren't"
UWAGA! Nie skracamy nigdy "am not". Forma "amn't" NIE ISTNIEJE i masz zakaz jej używania!
She is not playing tennis at the moment.
They are not playing football.
My dad is not working today.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W tej konstrukcji stosujemy inwersję, czy zamienimy szyk zdania. Wystarczy odmieniony czasownik TO BE wyrzucić przed podmiot i gotowe. Proste, prawda?
zdanie pytające
(słowo pytające) + to be + podmiot + czasownik-ing + dopełnienie
What is your brother writing ?
(słowo pytające) - when, where, what time, why, what
Jeśli pytanie rozpoczyna się właśnie od takiego słówka, to nie mamy innego wyjścia jak konkretnie odpowiedzieć - kiedy gdzie i jak.
to be - przy pytaniu rozpoczynającym się od odmienionego przez osoby "to be" (po polsku Czy... ?) odpowiadamy krótko: tak lub nie.
Yes, zaimek osobowy + to be.
No, zaimek osobowy + to be + not.
Zarówno przy odpowiedzi na "tak i na "nie" zaimek osobowy (I, you, he, she, it, we, they) i operator musi dokładnie odpowiadać podmiotowi.
Tak jak w każdym innym czasie mamy dwa rodzaje pytań: ogólne i szczegółowe. Czym różnią się te pytania opowiadałam przy okazji czasu Present Simple.
Spójrzmy na przykłady:
Are you going to school? Yes, I am.
Is Susan playing tennis? No, she isn't.
Why are you playing football? I'm playing football because I want to be a footballer.
Where is she going? She is going to the cinema.
Tak jak w każdym innym czasie mamy dwa rodzaje pytań: ogólne i szczegółowe. Czym różnią się te pytania opowiadałam przy okazji czasu Present Simple.
Spójrzmy na przykłady:
Are you going to school? Yes, I am.
Is Susan playing tennis? No, she isn't.
Why are you playing football? I'm playing football because I want to be a footballer.
Where is she going? She is going to the cinema.
> > > Jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz o której muszę Wam powiedzieć - to czasowniki statyczne (stative verbs), które nie występują w czasie Present Continuous.
Są to czasowniki wyrażające:
1. emotions and feelings uczucia i emocje - love, like, dislike, care, hate, want,
2. senses zmysły - hear, smell, taste, feel, see
3. possession stan posiadania - belong, have, own, posses
4. mental activity postrzeganie umysłowe - believe, think, mean, prefer, realize, understand, remember, forget, notice, recognize
Ten temat bardzo dokładnie opisałam w poniższym wpisie. Kliknij >>>TUTAJ<<< i przenieś się do czasowników statycznych ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz